تاثیر عدم قطعیت خروجی مدل های اقلیمی در پیش بینی تغییرات تراز سطح آب زیرزمینی

با توجه به عدم قطعیت­های موجود در خروجی مدل­های اقلیمی در این تحقیق از خروجی 16 مدل اقلیمی برای پیش­بینی تغییرات تراز سطح آب زیرزمینی در آبخوان دشت همدان-بهار در دوره آتی استفاده شده است. برای این منظور مدل­های مختلف اقلیمی بر مبنای توانایی آنها در شبیه­سازی متغیرهای اقلیمی در دوره پایه (2000-1970) وزن­دهی شده­ و سپس بر مبنای وزن مدل­های اقلیمی و مقادیر پیش­بینی شده توسط آنها در دوره آتی (2045-2015) تغییرات بارندگی و دما در سطوح احتمال مختلف 10، 50 و 90 درصد محاسبه شده است. با استفاده از داده­های اقلیمی ایستگاه سینوپتیک همدان و مقدار تغییرات پیش­بینی شده بارش و دما در سطوح احتمال مختلف، برای سناریو انتشار a2، مقادیر بارش و دما توسط مدل lars-wg به شکل روزانه تولید شده است. با توجه به مقادیر پیش­بینی شده بارش و رواناب تخمین زده شده توسط شبکه عصبی مصنوعی، تغییرات تراز سطح آب زیرزمینی در سطوح ریسک مختلف شبیه­سازی شده است. میزان افت متوسط سالانه تراز آب زیرزمینی در دوره 20 ساله مشاهداتی 72/0 متر می­باشد و این میزان برای سطوح احتمال 10، 50 و 90 درصد به ترتیب 53/0، 1/1 و 3/1 متر می­باشد. با توجه به اینکه ضخامت متوسط زون اشباع در شرایط کنونی آبخوان حدود 50 متر می­باشد لذا با حفظ شرایط کنونی برداشت از منابع آب زیرزمینی و وقوع مقادیر پیش­بینی شده تغییرات تراز سطح آب زیرزمینی به خصوص در سطح ریسک 50 و 10 درصد، عملاً در 30 سال آینده آبخوان دشت همدان-بهار از بین خواهد رفت.